Inleiding
Wanneer u een kind heeft samen met uw ex-vrouw of -man zal het onderwerp kinderalimentatie hoogstwaarschijnlijk ter sprake zijn gekomen. Maar wat is kinderalimentatie precies? En hoe wordt dit berekend? In dit artikel zal worden uitgelegd wat er allemaal komt kijken bij de alimentatie van een kind.
Na de scheiding
Een kind zal na de scheiding van de ouders vaak grotendeels bij een ouder verblijven. Deze ouder wordt aangeduid als de verzorgende ouder. Met de niet-verzorgende ouder wordt een omgangsregeling opgesteld. Deze ouder heeft ook een onderhoudsplicht tegenover het kind, oftewel een alimentatieplicht. Hiermee wordt een financiële bijdrage van de niet-verzorgende ouder aan de verzorgende ouder bedoeld. De omgangsregeling en de hoogte van de alimentatie staan in verhouding met elkaar. Wanneer een kind vaker bij de niet-verzorgende ouder is, is de alimentatieplicht/onderhoudsplicht lager.
Waaruit bestaat de kinderalimentatie?
De hoogte van het alimentatiebedrag kan door de ouders zelf worden vastgesteld, of door een beslissing van de rechter. De alimentatie bestaat in principe alleen uit de kosten van het kind. Hieronder vallen de kosten voor eten, drinken, kleding, contributie voor een sportvereniging, etc. Er kunnen afwijkende afspraken worden gemaakt in het scheidingsconvenant, bijvoorbeeld met betrekking tot vakantie- of schoolkosten.
Hoe lang moet kinderalimentatie worden betaald?
De niet-verzorgende ouder moet kinderalimentatie betalen totdat het kind financieel zelfstandig is of wanneer het kind 21 jaar wordt. Een kind tussen de leeftijd van 18 en 21 jaar oud kan ook kinderalimentatie ontvangen, maar dit is vaak alleen zo wanneer zij studeren en geen vaste baan hebben. Wanneer het kind een vaste baan heeft, kan de ouder stoppen met het betalen van kinderalimentatie. Er kan worden aangenomen dat het kind op dat moment zichzelf kan onderhouden.
Hoe worden de afspraken gemaakt?
De verzorgende en niet-verzorgende ouder maken in beginsel samen de afspraken over de kinderalimentatie. Deze afspraken kunnen officieel worden vastgelegd en bekrachtigd door een rechter om alles in orde te maken. Pas wanneer dit is gebeurd, kunnen er rechten worden ontleend aan de afspraken, bijvoorbeeld in het geval dat een van de partijen zich niet aan de afspraken houdt.
Wanneer de ouders er niet samen uit komen, kan ook de rechter de kinderalimentatie regelen. De rechter stelt de hoogte van de kinderalimentatie vast aan de hand van een aantal omstandigheden, namelijk: 1) de behoefte van het kind, 2) het gezinsinkomen, 3) de draagkracht van de niet-verzorgende ouder, 4) de omgangsregeling, en 5) de hoogte van het kindgebonden budget. De rechter zal echter altijd rekening houden met de hoogte van de kinderalimentatie zover het inkomen van de niet-verzorgende ouder het toestaan.
Geschreven door Fabian Strooper en Rebecca Mergler